Is onderdeel van de reeks (ON)AARDIGE projecten en het artistieke onderzoek naar een theatrale verbeelding van onze verhouding tot milieu- en klimaatvraagstukken.
Inhoud
Een persoonlijk verhaal over de worsteling met de klimaatcrisis als theatermaker, ouder en mens. States of the art is een zoektocht naar het te verhouden tot een probleem dat je totaal overstijgt en maar geen ontsnappen aan is. Deze voorstelling laat alle pogingen en aarzelingen zien om een voorstelling te willen maken over ons bedreigde milieu en de klimaatverandering. De toeschouwer wordt deelgenoot van de complexiteit, de verschillende lagen en fasen van dit kwetsbare proces van het maken van deze voorstelling.
Gespeeld door
Bert Luppes
Première
December 2020
Noodzaak
De noodzaak voor het maken van deze voorstelling komt voort uit het willen begrijpen van het leven.
Een leven waarin je – zoals ieder mens – om de zoveel tijd stilstaat bij de dingen die je hebt gedaan, achterom kijkt naar wat is geweest, vooruit kijkt naar wat nog gaat komen.
Hoe ouder ik wordt hoe meer er is om op terug te kijken en hoe minder het lijkt te worden waar ik naar toe kan groeien.
De weg vooruit wordt nauwer, de keuzes die ik maakt belangrijker.
Het terugkijken wordt boeiender, zeker gezien in relatie tot die na je gekomen zijn, het vergelijken met je eigen genen die op een andere manier keuzes maken, soms dezelfde ‘fouten’ maken, of er van leerden en beter doen.
Een mens, de wereld, alles is altijd in ontwikkeling, er is geen stilstand. Alleen soms een tijdelijk ervaren daarvan, en dat is dan vaak weer zeer persoonlijk hoe je die ‘stilstand’ dan beleeft.
Het leven gaat altijd door, verder, altijd, altijd.
Doorgaan, vooruitgaan wordt veelal geassocieerd met economische groei. We zijn met zijn allen in een ratrace terecht gekomen waarbij die economische groei leidend is en onze samenleving bepaald. Terwijl het voor mij steeds duidelijker wordt dat een mentale en sociale groei veel belangrijker is..
Op hun sterfbed kijken mensen vaker terug naar wat de relatie met anderen voor hen heeft betekend dan het geld dat ze aan hen hebben verdiend.
Deze voorstelling is een poging – ‘Een states of the art’ te zijn – van de kunst hoe te leven, anno 2020. Een zoektocht naar hoe dat leven te leven in harmonie met alles en iedereen om ons heen, vanuit het perspectief, de wetenschap, van een aarde die er is, maar die van niemand is. Waarop en waarin alles, van de kleinste molecuul, tot de grootste vorm, evenveel ‘rechten’ heeft om zich op die aarde te bevinden. Deze te gebruiken, er deel vanuit te maken, er aan bij te dragen…